ทำอย่างไร...ให้บอลไทยไปบอลโลก(ตอนที่4)

ทำอย่างไร...ไทยจะได้เล่นบอลโลกรอบสุดท้าย??

ศูนย์พัฒนาฟุตบอล..ช่วยแก้ปัญหาได้

                                                                  ภาพจาก www.youtube.com

                                                  จากสภาพปัญหาที่พบซ้ำๆ เรามีแนวทางแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบและมีแนวทางในการพัฒนาแล้ว.........ตอนนี้คงต้องลงถึงยุทธศาสตร์และแผนปฏิบัติการที่เป็นรูปธรรมเชิงประจักษ์...ดังนั้นควรมีการจัดตั้งศูนย์พัฒนาฟุตบอลของสมาคมฯให้ครอบคลุมทั่วประเทศ โดยจัดตั้งศูนย์พัฒนาฟุตบอลไว้ประจำ 4 ภาคและศูนย์พัฒนาฟุตบอลแห่งชาติ อีก 1 ศูนย์ รวมเป็น 5 ศูนย์

                                                   แนวทางการบริหารศูนย์พัฒนาฟุตบอลฯ..ดังนี้

                                          1. แบ่งให้แต่ละศูนย์รับผิดชอบพัฒนาเยาวชนของแต่ละภาค ในเขตจังหวัดพื้นที่รับผิดชอบ

                                          2. จัดเตรียมทีมงานสต้าฟโค้ชที่สมาคมฯพิจารณาคัดเลือก ให้ดำเนินการคัดเลือกเยาวชนในเขตพื้นที่รับผิดชอบ มาพัฒนาทักษะ เทคนิค แทคติก การเล่นเฉพาะบุคคล กลุ่มและทีม ตามแนวทางมาตรฐานสากลและแนวทางทั้งระบบ สไตล์และรูปแบบการเล่นที่สมาคมกำหนดไว้ เพื่อให้รู้เข้าใจและเล่นไปในทางเดียวกัน

                                         3. วางแผนระยะยาวโดยเริ่มพัฒนาเยาวชน กลุ่มอายุ 14-15 ปี เพื่อพัฒนาอย่างต่อเนื่องได้ถึง 10 ปี ซึ่งเยาวชนกลุ่มนี้จะทักษะ เทคนิค แทคติก และสามารถเล่นไปในแนวทางเดียวกัน ดังนั้นเมื่อนำกลุ่มเยาวชนเหล่านี้มาเล่นด้วยกันแม้ว่าจะใช้ระยะเวลาสั้นๆ พวกเขาก็จะสามารถปรับตัวเล่นด้วยกันได้ง่าย

                                        4. จัดการประลองทีม โดยแต่ละศูนย์ฯ ต้องพัฒนาทีมเพื่อการแข่งขัน โดยสมาคมฯต้องจัดการแข่งขันแบบลีกของศูนย์พัฒนาฯ เพื่อสร้างประสบการณ์เกมการแข่งขัน รวมถึงเป็นแรงผลักดันกระตุ้นให้แต่ละคนแข่งขันพัฒนาศักยภาพตัวเองเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะมีคู่แข่งในระดับเดียวกันอีกหลายคน และสมาคมฯก็จะสามารถจัดลำดับขีดความสามารถของผู้เล่นแต่ละตำแหน่งไว้เพื่อใช้เลือกเป็นตัวแทนทีมชาติที่มีคุณภาพในระดับมาตรฐานสากลต่อไป

                                        5. สมาคมฯดำเนินการคัดเลือกผู้เล่นที่ดีที่สุดเพื่อจัดเตรียมทีมชาติ ซึ่งสามารถจัดเป็นทีมชาติได้หลายชุดเพื่อเลือกใช้ในการแข่งขันระดับนานาชาติในรายการต่างๆได้อย่างเหมาะสมเพื่อสร้างประสบการณ์ที่ดีต่อไป

ภาพจาก www.facebook.com

                                               จากแนวทางดังกล่าวแม้ว่าต้องใช้ทั้งระยะเวลา งบประมาณและความมุ่งมั่นทุ่มเทของทีมงานบริหารจัดการของสมาคมฯอย่างมากก็ตาม ระยะเวลาภายใน 10 ปี สภาพปัญหาต่างๆจะค่อยๆลดลงไปได้แน่นอน อย่างเช่น...

                                                  1. ปัญหาผู้เล่นเก่งบางคนไม่สามารถไปร่วมแข่งขันได้จะหมดไป เพราะแต่ละตำแหน่งที่เป็นหัวกะทิที่มีความสามารถใกล้เคียงกันที่เราจัดลำดับไว้จะมีจำนวนหลายคน ซึ่งมีความพร้อมและกระหายอยากแสดงผลงาน ที่มาจาก 5 ศูนย์พัฒนาฯมีให้เลือกถึง 20 คนเป็นต้น

                                                  2. ชุดดรีมทีมที่เราเคยมี ถ้าเราพัฒนาแบบนี้แล้ว ชาติเราจะมีถึง 5 ทีมซึ่งแต่ละทีมจะมีศักยภาพใกล้เคียงกันอีกด้วย

                                                  3. ระบบ สไตล์และรูปแบบการเล่นเป็นแบบมาตรฐานสากล ผู้เล่นกลุ่มนี้รู้เข้าใจไปแนวทางเดียวกัน แม้ว่าจะจัดผู้เล่นมารวมกันอย่างไรเขาก็จะสามมารถเล่นประสานสัมพันธ์กันได้อย่างดี ทำให้โค้ชทำทีมได้ง่ายแม้ว่ามีเวลารวมตัวกันภายในระยะเวลาสั้นๆก็ตาม

                                                  4. ทำให้สะดวกในการสรรหาโค้ชมาคุมทีม เพราะเราจะได้เลือกโค้ชที่มีวิสัยทัศน์มีแนวคิดในการพัฒนาทีมไปในทิศทางเดียวกัน และมีประสบการณ์เข้ามาสร้างเสริมแทคติกพิเศษเพิ่มให้เหมาะกับการแข่งขันในแต่ละระดับได้

                                                   5. เราจะสามารถยกระดับศักยภาพของทีมทุกชุด ให้สู้กับทุกชาติในระดับเอเซียได้ เพื่อพัฒนาขึ้นไปสู่เวทีโอลิมปิกและฟุตบอลโลกได้ต่อไป 

                                               ซึ่งจะเห็นได้ว่าการดำเนินการพัฒนาให้เป็นระบบ จะช่วยลดปัญหาต่างๆทั้งหมดที่คาใจลงไปได้ อีกทั้งยังสามารถพัฒนาได้อย่างเข้มแข็งยั่งยืน ทำให้ฝันนั้นอยู่ไม่ไกล..เราพร้อมที่จะก้าวเดินอย่างมั่นคงเพื่อไปถึงจุดหมายนั้นได้จริงๆ....... 

ทำอย่างไร..ให้บอลไทยไปบอลโลก?(ตอนที่3)

 

ทำอย่างไร..ไทยจะได้เล่นบอลโลกรอบสุดท้าย?(ตอนที่3)

แนวทางในการพัฒนา

                                                            ภาพจาก www.youtube.com

                                             จากสภาพปัญหาที่พบและแนวทางในการแก้ปัญหาซึ้งจำเป็นต้องทำทั้งระยะสั้นและระยะยาว สมาคมฟุตบอลฯก็มีแผนการแก้ไขและพัฒนาบางแล้ว ส่วนใหญ่จะเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้ามากกว่าเช่นมีการเปลี่ยนโค้ชมาคุมทีมชาติใหม่ทุกครั้งที่ผลงานออกมาไม่ดี ซึ่งเป็นความจำเป็นที่ต้องทำเพื่อจะพยายามรักษาศรัทธาและความนิยมเอาไว้ จริงๆแล้ววิธีการนี้ที่ทำยังไม่สามารถตอบโจทย์ที่คนไทยต้องการได้อย่างดีมีความสำเร็จได้ในระดับอาเซี่ยนเท่านั้น    ส่วนการพัฒนาก็มีแผนพัฒนาทีมเยาวชนขึ้นมาโดยมอบให้โค้ช เอคโคโน่และทีมงามมาวางพื้นฐานให้ ก็ถือว่ามีวิสัยทัศน์ดีทีเดียว...แต่คงลืมไปว่าชุดที่พัฒนาขึ้นมาจะมีอยู่เพียงกลุ่มเดียวและจำนวนนักฟุตบอลไม่มานัก..ซึ่งถ้าชุดนี้ก้าวขึ้นไปสู่ชุดใหญ่แล้วระยะหนึ่งจะมีรุ่นใหม่ไฟแรงเติบโตขึ้นมาทันหรือไม่ หรือเด็กชุดดังกล่าวเก่งขึ้นมาไปเป็นดาวเด่นของสโมสรแล้ว บางช่วงเวลาสโมสรขจะไม่ยอมปล่อยตัวมาให้เล่นใมนานทีมชาติ เหมือนปัญหาในปัจจุบันนี้ ทีมชาติก็จะไม่มีผู้เล่นตัวเก่งไปแข่งขันเหมือนเดิม...ดังนั้นต้องรอบคอบในการวางกรอบการพัฒนาแบบครบวงจรจึงจะเกิดผลดี...

                                              แนวทางในการพัฒนา..น่าจะเป็นดังนี้

                                         1. กำหนดระบบการเล่นให้ชัดเจน เพื่อโค้ชจะได้มีแนวทางในการสร้างทีม รวมถึงสามารถเลือกผู้เล่นที่มีความสามารถเหมาะสมกับแต่ละตำแหน่งมาใช้ และผู้เล่นแต่ละคนจะได้ฝึกฝนพัฒนาการเล่นให้เหมาะสมกับตำแหน่งที่ตนเองถนัด...ซึ่งจริงๆแล้วระบบบการเล่นจะเปลี่ยนไปตามสถานะการณ์ของเกมส์ ดังนั้นโค้ชต้องเตรียมความพร้อมให้ผู้เล่นได้รู้ เข้าใจและสามารถในไปใช้เล่นในแต่ละสถานะการณ์นั้นได้อย่างดีอีกด้วย..

                                        2. ต้องกำหนดสไตล์และรูปแบบการเล่นที่เหมาะสมกับอัตลักษณ์ของคนไทย เพื่อเป็นแนวทางพื้นฐานเบื้องต้นในการเล่นร่วมกัน ซึ่งรูปแบบการเล่นอาจจะปรับเปลี่ยนบ้างตามสภาพและขีดความสามารถของผู้เล่น..

                                        3. ต้องสรรหาโค้ชที่มีคุณภาพ แล้วนำมาอบรมสร้างความเข้าในระบบ สไตล์และรูปแบบการเล่นในกรอบการพัฒนาที่กำหนดไว้ เพื่อให้เป็นไปในทางเดียวกัน ซึ่งเป็นแนวทางในการพัฒนาที่เข้มแข็ง ยั่งยืนต่อไป..

                                        4. ต้องวางรากฐานความเข้าใจเกมส์การเล่นแบบสากล  ตั้งแต่การเล่นแบบ 1 v 1, เล่นในพื้นทีแคบๆ( Small size games), เกมรุก เกมรับ การหมุนเวียนเปลี่ยนตำแหน่งสนับสนุนช่วยเหลือกัน, การโจมตีทางด้านข้าง, การโจมตีในแนวตรง,การทะลุทะลวงในแนวลึก, การรุกกลับอย่างเร็ว,การเข้าทำประตูในแบบต่างๆ, การเล่นแบบผสมผสานทั้งผู้เล่น แทคติกและแบบการเล่นเฉพาะสถานะการณ์ให้ชำนาญ เพื่อช่วยให้ทีมเล่นกันได้อย่างลื่นไหล สัมพันธ์กันเป็นระบบ เป็นต้น..

                                        5.สมาคมฯต้องสร้างศูนย์พัฒนานักฟุตบอล 5 ศูนย์ โดยแบ่งพื้นที่ในการพัฒนานักบอลออกเป็น ศูนย์ประจำ 4 ภาค (เหนือ อีสาน กลาง ใต้) และอีกหนึ่งคือ ศูนย์ของสมาคมฯ เพราะภาคกลางเฉพาะในกรุงเทพฯก็มีทรัพยากรมากอยู่แล้ว...(ในส่วนนี้จะขอขยายความในตอนต่อไป) ซึ่งเยาวชนของไทยจะมีความเสมอภาคได้รับโอกาสในการพัฒนาศาสตร์การเล่นฟุตที่ถูกต้องเหมือนกับกลุ่มที่อยู่ในกรุงเทพฯ เพราะเมื่อแต่ละคนได้รับโอกาสฝึกและมีประสบการณ์ใกล้เคียงกัน สมาคมฯก็จะทรัพยากรที่มีคุณภาพจำนวนมากให้เลือกใช้ต่อไป เป็นต้น

                                         6. ต้องกำหนดเป้าหมายการพัฒนาตามลำดับขั้นให้ชัดเจน สมาคมฯต้องมีเป้าหมายของการพัฒนา เช่นต้องเข้าเล่นในรอบสุดท้ายหรือได้ตำแหน่งดีๆมาบ้างในการแข้งขัน AFC ในรุ่น U-16, U-19, U-23 แล้วขยับขึ้นไปสู่ระดับเอเชี่ยนเกมส์ โอลิมปิก และบอลโลกต่อไป ซึ่งเป้าหมายที่ชัดเจนจะเป็นแรงจูงใจผลักดันให้เกิดความสำเร็จได้ต่อไป ไม่ใช่ฝันข้ามขั้นไปบอลโลกเลย..มันเป็นการก้าวกระโดดที่ไกลเกินไปเราถึงยังล้มลุกคลุกคลานอยู่อย่างนี้..

                                          แนวทางการพัฒนาดังกล่าวอาจจะดูว่าเหมือนธรรมดา แต่ถ้าพิจารณาให้รอบคอบจะเห็นได้ว่า สามารถลดหรือแก้ปัญหาที่เราพบในปัจจุบันได้จริง..แต่ต้องใช้ความมุ่งมั่นตั้งใจจริงของทีมบริหารของสมาคมฯ และระยะเวลา ที่พัฒนาให้เกิดผลตามต้องการ..แนวคืดที่จะสร้างโอกาสให้ก้าวไปสู่ความสำเร็จให้ได้นั้นจะนำเสนอในตอนต่อไป...

ทำอย่างไร..ให้บอลไทยไปบอลโลก(ตอนที่2)

 

ทำอย่างไร..ไทยจะได้เล่นบอลโลกรอบสุดท้าย??

(แนวทางการแก้ปัญหา)

ภาพจาก www.mgronline.com

                                                    จากสภาพปัญหาที่พบในเบื้องต้นที่ได้กล่าวไว้ในตอนที่แล้ว จะเห็นได้ว่าเป็นปัญหาซ้ำซาก ที่เกิดขึ้นกับทีมผู้บริหารสมาคมฯทุกสมัย คงจะต้องหาแนวทางเพื่อการแก้ปัญหาให้เหมาะสม ซึ่งน่าจะนำ"เทคนิคการบริหารการเปลี่ยนแปลง" มาเป็นแนวทางเพื่อการแก้ไขอย่างเป็นระบบ

                                                   แนวคิดในการวางแนวทางการแก้ปัญหา..

                                               1. สร้างความตระหนักในทุกกลุ่มคนในชาติ...โดยส่งเสริมให้ยกระดับปัญหาดังกล่าวนี้ขึ้นเป็นวาระแห่งชาติ..เพื่อผู้ที่มีส่วนเกี่ยวทั้งภาครัฐ เอกชนและประชาชนยอมรับว่าการพัฒนาฟุตบอลของไทยเป็นไปอย่างล่าช้าและมีมาตรฐานต่ำกว่าระดับโลกมากพอสมควร รวมถึงชาติอื่นๆที่ระดับต่ำกว่าเรามีการพัฒนารุดหน้าอย่างรวดเร็วตามติดชนิดหายใจรดต้นคอหรือบางชาติก็เบียดแซงขึ้นหน้าไปแล้ว ดังนั้นทุกภาคส่วนจึงต้องให้การสนับสุนนช่วยเหลือร่วมกันแก้ไขปัญหานี้โดยเร่งด่วน...

                                               2. สร้างทีมงานในการขับเคลื่อน...โดยเปิดกว้างจัดหาทีมงานเพื่มเติมจากที่สมาคมฯมีอยู่มาช่วยสนับสนุบภาระกิจที่ต้องทำ..เช่นสรรหานักวิชาการหรือผู้เชี่ยวชาญเป็นทีมงาน ศึกษาและวิเคราะห์ปัญหา รวมถึงเสนอแนวทางการแก้ไข เช่นควรมีสไตล์การเล่นอย่างไร ทีมควรมีระบบการเล่นอย่างไร มีแนวทางวิธีการฝึกซ้อมเพื่อแก้จุดบกพร่องและพัฒนาทุกๆด้านให้เหมาะสมได้อย่างไร และจัดหาบุคลากรที่เหมาะสมเป็นทีมงานแผนกต่างๆเพื่อดำเนินการแก้ไขตามยุทธศาสตร์และแผนงานที่กำหนดเป็นต้น

                                               3. กำหนดวิสัยทัศน์ กลยุทธ์ กระบวนการในการแก้ไข และพัฒนา... โดยจัด  ทำแผนยุทธศาสตร์การแก้ไขและพัฒนาทั้งระยะสั้น และระยะยาว...แผนระยะสั้นมีไว้เพื่อแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า สร้างแรงศรัทธาและรักษากระแสความนิยมไว้ ส่วนแผนระยะยาวระยะ 10-15 ปี เป็นแผนเพื่อพัฒนายกระดับมาตรฐานสู่ระดับโลก แบบมั่นคงและยั่งยืน ซึ่งทีมงานบริหารสมาคมฯต้องใจกว้างเด็ดเดี่ยวกล้าที่จะลงมือทำในสมัยของท่าน เพราะผลสำเร็จจะเกิดขึ้นชัดเจนในอีกหลายปีข้างหน้า ซึ่งอาจจะเป็นผลสำเร็จที่ดีเกิดขึ้นในยุคของทีมบริหารอื่นๆ...แต่คงต้องทำใจเพราะถ้าเราไม่ทำไว้ความสำเร็จคงไม่เกิดขึ้นแน่นอน...อย่าให้เหมือนสถานะการณ์ที่ผ่านๆมายังคงมีปัญหาเดิมๆเรื้อรังมาจนถึงบันนี้..

                                              4. จัดระบบสื่อสารประชาสัมพันธ์ให้มีประสิทธฺภาพ...เพื่อสื่อสารวิสัยทัศน์ กลยุทธ์ แผนและวิธีการพัฒนา แบบครบวงจรเพื่อให้ทุกภาคส่วนเข้าใจไปในแนวทาวเดียวกัน เพื่อให้ผู้ที่เกี่ยวข้องหาช่องทางให้การส่งเสริมสนับสนุนได้อย่างเหมาะสมเต็มที่

                                               5. จัดระบบควบคุมติดตามและประเมินผลงานความก้าวหน้าเป็นระดับขั้น เพื่อทราบปัญหาการปฏิบัติ จะได้ปรับแผนการปฏิบัติการและสนับสนุนกระบวนการแก้ไขให้เหมาะสมกับสถานะการณ์ทันที

                                               6. จัดระบบการสร้างขวัญกำลังใจให้ครบวงจร เพื่อเป็นค่าตอบแทนและเป็นแรงจูงใจอย่างเหมาะสม ให้ทั้งนักกีฬาและบุคลากรผู้ปฏิบัติงาน

                                                7. จัดระบบการปฏิบัติงานให้ครบวงจร โดยวางระบบการพัฒนาตั้งแต่ระดับภูมิภาคให้ต่อเนื่องจนถึงระดับประเทศและส่งต่อสู่ระดับอาชีพ

                                                8. วางรากฐานวัฒนธรรมองค์กรใหม่ เพื่อเป็นการปลูกฝังการทำงานอย่างเป็นระบบงานและสร้างระบบการพัฒนาสู่มาตรฐานสากลอย่างยั่งยืนต่อไป

                                                  เพราะการเปลี่ยนแปลงนี้จะช่วยให้การดำเนินการเป็นไปอย่างเป็นระบบ และการแก้ไขนี้จะช่วยแก้ปัญหาเดิมๆ ที่เกิดซ้ำๆให้หมดไป ไม่ใช่ใช้วิธีการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปวันๆแล้วก็อ้างเหตุผลเดิมอย่างเช่นปัจจุบันโดยการใช้วิธีเปลี่ยนโค้ชใหม่ในทุกครั้งที่ผลการแข่งขันออกมาไม่ดี การพัฒนาฟุตบอลไทยเหมือนย่ำอยู่กับที่หรือดูถอยหลังเมื่อชาติอื่นๆเขาก้าวแซงหน้าไป...

                                                     

ทำอย่างไร..ให้บอลไทยไปบอลโลก?(ตอนที่1)

 

ทำอย่างไร..ไทยจะได้เล่นบอลโลกรอบสุดท้าย??

(สภาพปัญหา)

                                                          ภาพจาก www.thaisoccernews.com

                                         ความฝันของแฟนบอลชาวไทย มีความกระหายอยากเห็นฟุตบอลชายทีมชาติไปโลดเล่นในเวทีการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย...หลายๆปีที่ผ่านผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องพยายามแก้ปัญหาและพัฒนาในหลายๆด้านซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเช่น สร้างทีมชาติชุดดรีมทีม พยายามจะสร้างทีมเด็กยักษ์ที่มีความสูงประมาณ180 เซ็นติเมตรเพื่อไว้สู้กับพวกยุโรป และยกระดับการแข่งขันฟุตบอลเป็นระบบอาชีพเพื่อสร้างประสบการณ์ให้นักเตะได้เคยชินกับผู้เล่นต่างชาติก็ดี รวมทั้งจัดหาโค้ชมือดีจากต่างประเทศมาทำทีมชาติอีกด้วยเป็นต้น...แต่ผลงานที่ปรากฏยังไม่เป็นที่พอใจของแฟนบอลชาวไทยเพราะศักยภาพทีมอยู่ในระดับอาเซี่ยนเหมือนเดิม และขณะนี้ตำแหน่งเบอร์ 1 ในอาเซี่ยนก็กำลังสั่นคลอนอีกด้วย..

                                         เราคงต้องกลับมาเปิดใจวิเคราะห์สถานการณ์ในทุกๆด้านกันใหม่ ซึ่งน่าจะต้องเริ่มจากสภาพปัญหา และแนวทางในการพัฒนาให้ตรงจุดและเป็นรูปธรรม.....

                                         1. สภาพปัญหา..อย่างเช่น.

                                            1.1.เมื่อทีมทำผลงานไม่ดี ก็มีคำสั่งปลดและเปลี่ยนโค้ชใหม่(ตามกระแสกดดัน) ซึ่งเมื่อเปลี่ยนไปแล้วผลงานก็ไม่ดีไปกว่าเดิม

                                            1.2.เมื่อผลงานไม่ดี จะออกตัวว่าผู้เล่นหลักเกรดA ไม่ได้ร่วมทีมไปแข่งครั้งนั้นด้วย...ซึ่งดูเหมือนว่าชาติไทยมีนักฟุตบอลเก่งอยู่ไม่กี่คนเท่านั้น..และรวมถึงสโมสรไม่อนุญาตให้ผู้เล่นที่ทีมชาติต้องการไปเล่นให้ในบางรายการอีกด้วย ทำให้ทีมขาดผู้เล่นตัวหลักไป..

                                            1.3.เราเคยมีชุดดรีมทีม ที่ถูกสร้างไว้เพียงทีมเดียว เมื่อเวลาผ่านไปสถานการณ์เปลี่ยนหมดยุคชุดนี้แล้วก็ขาดช่วงหายไป

                                            1.4.เคยมีแนวคิดว่าทีมไทยมีร่างกายขนาดกลางเสียเปรียบผู้เล่นต่างชาติที่มีร่างกายสูงใหญ่กว่าก็พยายามสร้างทีมชุดเด็กสูงประมาณ180 เซ็นติเมตรขึ้นมา แต่ก็ไม่สำเร็จ..ตามสรีระของคนไทยประมาณ 160-175 เซ็นติเมตร จะมีความคล่องตัวสูง และผู้ที่มีทักษะการเล่นฟุตบอลจะมีเฉพาะบุคคลไม่ใช่ทุกคน ซึ่งถ้าพัฒนาอย่างถูกวิธีแล้วก็ไม่เสียเปรียบผู้เล่นที่มีร่างกายสูงใหญ่กว่า อย่างเช่น ปิยพงษ์ ผิวอ่อน, เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง, ชนาธิป สรงกระสินธ์, ไมเคิล โอเว่น,ลิโอเนล เมสซิ,ลูกา มอดริช เป็นต้น

                                            1.5.สไตล์การเล่นของทีมยังไม่มีรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่เหมาะสมกับสภาพของคนไทย และผู้เล่นมีความเข้าใจสถานการณ์ในเกมไม่เท่าเทียมกัน จะเห็นได้ว่าในเกมการแข่งขันหลายๆครั้งจังหวะในการเล่นจะขาดๆเกินๆเกิดความผิดพลาดเสมอๆ

                                            1.6.สภาพทีมปัจจุบันจะขาดแคลนผู้เล่นหลักในตำแหน่งศูนย์หน้าตัวเป้าที่มีสัญชาตญาณในการทำประตูที่เด็ดขาด และขาดคู่เซ็นเตอร์แบ็คที่แข็งแกร่งมีไหวพริบในการอ่านเกมและป้องกันที่ดี เพราะในเวทีการแข่งขันไทยลีก เกือบทุกสโมสรจะใช้ผู้เล่นต่างชาติมาลงเล่น ทำให้นักเตะไทยขาดโอกาสพัฒนาศักยภาพการเล่นไปด้วย

                                            1.7.ระยะเวลาการเตรียมทีมจะมีเวลาสั้นๆเท่านั้น มักจะประกาศขายฝันในช่วงวันที่เกิดความล้มเหลว เช่นว่าเราจะต้องพัฒนาอย่างนั้นอย่างนี้ในการเตรียมทีมเพื่อให้เกิดผลสำเร็จทันที แต่เมื่อกระแสจางลงการลงมือปฏิบัติอย่างมุ่งมั่นจริงจังก็จางลง และจะไปกระตือรือล้นในช่วงใกล้ๆฤดูการแข่งขันอีกที การพัฒนาจึงไม่ต่อเนื่อง 

                                         สภาพปัญหาในบางส่วนที่ได้กล่าวนี้ น่าจะเป็นองค์ประกอบที่ทำให้มองเห็นว่าผู้เกี่ยวข้องน่าจะต้องดำเนิกการปรับปรุงแก้ไขอย่างเป็นระบบ ซึ่งอาจจะต้องนำ เทคนิคการบริหารการเปลี่ยนแปลงมาใช้ ในการแก้ปัญหาเพื่อให้เกิดความสำเร็จได้ต่อไป...